Pamiętniczek Sziry

Szira De' Lesore

Wpis 1
No więc, od pewnego czasu postanowiłam pisać pamiętnik. Ot tak, dla siebie. Może kiedyś trafi on do wielkiego, zamkniętego muzeum upamiętniającego życie przywódcy. Albo lepiej nie. To tylko pamiętnik. Mój, prywatny pamiętnik..
Wpis 2
Czemu nikt nie może polecieć na ciasteczka? Czemu każdy znajduje po jakimś czasie swą miłość, a ja.. a z resztą, zawsze chciałam być sama i niezależna. Ale to, że komuś się podobam, powinno chociażby w połowie nasycić me pragnienie.
Wpis 3
No prosze prosze! Jakiś szaman z gildii mroku próbował wejść w mój umysł! Heh.. zabawić by się można. Kosztem jego umysłu. Chyba nie wie, że telepatia to moja moc. Mój największy atut. Zuchwałość tychże istot jest zadziwiająca. Oby tylko ta cecha nie była gwoździem to zagłady ich gildii.
Wpis 4.
Moje biedne łapki. Wymęczone podróżą, pokaleczone demonem.. podłożem przy gildii mroku. Wszędzie ostre kamyki, patyki, skały bez trawy i roślin.
Jako że u nas jest takie coś jak ośrodek z lecznicą, poszłam tam. Kulałam, ale dałam radę.
Wpis 5
Cholerna gildia mroku!
O mało co nie spotkałam się ze zdradą oko w oko..
Sipaktonal. Czy on jest przystojny? No, może trochę. Ale gdy przygwoździł mnie do ziemi byłam pewna, że chce mnie zabic. Ale on miał zupełnie inny zamiar..
Nie dałam się. Z początku uległam, ale potem szybko wróciłam do rzeczywistości i odepchnęła go..
Uciekłam..

Wpis 6
Uratowałam jednego z gildii mroku - Sheya. Nawet nie wiem po co.. ale jakoś polubiłam go. Trochę.. przez to uszło przeze mnie połowa mej mocy. Dlatego usnęłam..
I znowu sen, ale tym razem inny.. jakiś taki... straszny.
Stoję na opustoszałym polu. Jest noc, czego ja nie cierpię.. więc czemu nie idę do jakiejś jaskini?
Zapalam lekko moją aurę, by lekko się ogrzać i rozświetlić. I wtedy z horyzontu wstaje słońce, rozjaśniając tym samym połowę nieba. W drugiej połowie jednak pozostaje księżyc, ciemne niebo i gwiazdy..
I nagle z zachodniej strony - tam, gdzie nadal trwa noc - zaczęły dochodzic mnie jakieś dźwięki. Aż w końcu na granicy stanęło rzędem mnóstwo kotów. Już po zapachu poznałam, iż jest to gildia mroku.
Zaś po stronie, gdzie świeciło słońce, zgromadziła się taka sama ilośc kotów z gildii słońca.
Stanęli równo, szczerząc się w swoją stronę nawzajem.
Przez chwile zapanowała cisza, jednak później tę ciszę rozdarł głos dochodzący ze strony, gdzie stała gildia słońca. Szira dobrze znała tę pieśń. To hymn jej gildii..
Po krótkim czasie, gdy ci skończyli hymn, to samo zaczęło się po stronie gildii mroku.
Kiedy ci skończyli, w tym samym czasie otwarła się wielka szczelina w ziemi, za gildią mroku. Wychodziły z niej bestie, demony, mroczne dusze.. zaś za gildią Słońca chmury rozsunęły się i stamtąd zaczęły wylatywac Boskie Istoty - anioły, jasne dusze..
Gildie niebezpiecznie zaczęły się do siebie przybliżac. Rozpoczęła się prawdziwa wojna.. gdzieś tam czuc było gildie natury, gdzieś tam barbarzyńców..
I wtedy niedaleko mnie pojawiła się Miruku. Przywódczyni gildii Mroku. Spojrzała na mnie swymi płonącymi na ciemno oczami. Była otoczona aurą koloru nocy. Mi też zaświeciła się aura i oczy - tyle że na złoty kolor. Zaczęłyśmy z dzikim pomrukiem podążac w swoją stronę. Nasze pazury wysunęły się, a ja rozwarłam swoje skrzydła..
Mam nadzieję, że nie zwiastuje dawno zapowiedzianej wojny..