Zachodnie skrzydło

Yggdrasil

- Taaak, mamo. - powiedział, znów lekki uśmiech wrócił mu na pysk. Wstał, tylne łapy już nie tyle drżały, co jakiś czas za to stawiały się niezwykle krzywo. Lew wyszedł dosyć powoli, starając się stawać na palcach, a nie na opuszkach. Wybrał kierunek i ruszył w tą stronę, co jakiś czas zerkając na Sage.

/zt.

Cavatina

Wreszcie sama, nikogo tu nie ma. Z błogim spokojem oddałam się ciszy, jaka tu zaległa. Ten szum wiatru... Wystawiłam futerko na słońce. Nikomu nie przeszkadzałam... Ah... Czuję się tak wspaniale, że chce mi się śpiewać. Czy to już było szczęście, czy jeszcze nie? A potem sobie przypomniałam po co tu przyszłam i zmarkotniałam nieco. Słońce schowało się za chmurami, a sierść najeżyła mi się odrobinę. Utrzymując swą najdumniejszą pozę (zawsze byłam najdumniejsza) uśmiechnęłam się nieco. O, tak o wiele lepiej. Aczkolwiek ta moja nowa twarz jeszcze średnio mi pasowała. Zaczęłam się zastanawiać, czy leczy się tu też rany umysłowe. No, takie postrzelone, głupie, bezuczuciowe koty jak ja. Zmarkotniałam i stwierdziłam, że wystarczyło by mi z kimś porozmawiać. Ległam na zielonej trawie strzygąc uszami i zastanawiając się czy ktoś tu przyjdzie i zaszcyci mnie rozmową. Poczułabym się o wiele lepiej...

Szira De' Lesore

Zaklnęła pod nosem. Ta rana.. uh, zaczeła ropieć.
Tak, Szira jest medykiem. Nawet dobrym. Ale bez odpowiedniego opatrunku, lekarstw i ziół sobie nie poradze. Za daleko było do gildii natury - oni szybko by sobie poradzili. Ale cóż.
Idąc, poczuła trochę znajomy zapach. Ale opuszek ją bolał, szła więc, lekko kulejąc.

Cavatina

Podniosłam się jeszcze nim usłyszałam ciche kroczki. Moim oczom ukazała się strzałka z napisem "psychiatra".
To było coś dla mnie. Może nie jestem chora na głowę, ale zawsze mam jakiś punkt wyjścia, gdyby zwyczajna rozmowa nie pomogła. Stałam pod słońce więc, zauważyłam tylko ciemną sylwetkę. Hmmm... Ciekawe kto to? A nuż pierwsza osoba, która pomoże mi nawiązać jakiś kontakt w tejże krainie. Z napięciem oczekiwałam na to, kto przyjdzie...

Szira De' Lesore

I dalej kuśtykała, zostawiając za sobą malutkie ślady krwi - jeden z opuszków był lekko zraniony. Ale bardzo dobitnie i rzeczowo.
Szła dalej, kierując się w stronę pomieszczenia z opatrunkami i lekarstwami.

Cavatina

Postać przeszła obok mnie nie zatrzymując się nawet. Zauważyłam, że utyka, więc nie chciałam zostawiać jejkimkolwiekonajest samej. Podbiegłam do niej i szybko zapytałam życzliwie przywołując uśmiech na twarzy.
Pomóc Ci jakoś?
Jęknęłam w duchu, gdy zauważułam kto kuśtyka obok mnie. To była ta- Szira. Nic do niej nie miałam, ale wiedziałam, że nie była przedtem zachwycona moją obecnością. Z nadzieją, że coś się zmieniło popatrzyłam jej prosto w oczy. Dostrzegłam w nich nic. Ciężko dostrzec nic, ale tak właśnie było, tak jakby kotka ukrywała swoje myśli głęboko w sobie.
Hmmm. Mogę skoczyć po jakieś zioła i lekarstwa, tylko powiedz co dokładnie
Przy pytaniu machnęłam ogonem i uśmiechałam się dalej. Choć z nieco większym dystansem. (Mam nadzieje, że to był uśmiech, a nie grymas, bo w moim wykonaniu to nidgy nic nie wiadomo)

Szira De' Lesore

-Sama sobie poradzę. - syknęła cicho Szira i jej cierpiąca duma, trzymając w zębach opatrunek.
-Albo wiesz, może podaj mi tamto lekarstwo z zielono-fioletowym znakiem, Cava..tino. - powiedziała, z trudem utrzymując równowagę.

Cavatina

Nie zaskoczył mnie jej ostry ton. Widząc jak się chwieje, przytrzymałam ją barkiem i pomogłam ułożyć na mięciutkiej trawie. Nic mnie nie obchodzi, czy tego chciała, czy nie. Z właściwą sobie kocią gracją skoczyłam po lekarstwo. Pokonując odległość dzielącą mnie od Sziry w ułamku sekundy podałam jej fiolkę.
Prose
Powiedziałam mając zęby zaciśnięte na buteleczce. Kotka odebrała je ode mnie i zaczęła obmywać ranę. Usiadłam wokół niej pod słońce, by moje futro lśniło, a diamenciki rzucały tęcze na futro. Nawet przyjazna dla innych mogłam się pokazać z najpiękniejszej strony. Czekałam, która z nas się odezwie.

Szira De' Lesore

Cavatina

(Ojć przepraszam. Ja na innym forum RPG byłam i tam można trochę decydować (minmum- tak jak tu) i się zapomniałam. Teraz bd pamiętać *zapamiętuje*)

Przyszłam chwilę przed tobą. A co ci się stało w łapę?
Zapytałam trochę niegrzecznie, zapominając o dobrym wychowaniu. Udawałam, że coś mnie zaswędziało i podrapałam się patrząc na kotkę pytająco.

Szira De' Lesore

-Zwykła przechadzka po gildii Mroku.. po tej demońskiej ziemi.. i podłożu.. - Szira wzdychnęła -Wiesz, tak to sie kończy, jak ci dobrzy idą w złę strony.. - dokończyła. -Do jakiej gildii należysz?

Cavatina

Hmmm... Gildia Mroku. To nie brzmiało dobrze, ale ponieważ jeszcze nie znałam dokładnie tej krainy, postanowiłam zachować tę nazwę w pamięci. Przekręciłam się mocniej w stronę Sziry i odpowiedziałam na zadane pytanie:
Ja do tej.... Gildii Śniegu, ale jestem tam zupełnie nowa. A ty?
Przypatrywałam się Słońcu wedrującemu po nieboskłonie. W końcu odwrociłam głowę w stronę lamparcicy. Usmiechnęłam się, bo przed momentem cały czas na moim pysku była widczna obojętność (jak ktoś tyle lat się nie śmieje, to tak się zdarza).

Szira De' Lesore

-Gildia Słońca.. - powiedziała Szira i usmiechnęła się. Przez chwilę stała w milczeniu, potem podniosła łebek do góry, w stronę słońca. -Jestem przywódcą tej jakże zacnej gildii.. jestem archaniołem. - w miarę kiedy to mówiła z jej pleców wyrastały wielkie skrzydła. Nareszcie postanowiła pokazac je światu..

Cavatina

Dobrze, że umiem skrywać emocje. Moje oczy rozszerzyły się i wygladały jak dwa spodki, ale tylko ułamek sekundy. Miałam chęć położyć się i oddać cześć tejże istocie. Szybko opanowałam zdumienie, ale mój głos nie wrócił do porządku:
A...ha
Zdołałam tylko wyszeptać, czując, że język mi się plącze.
Odetchnęłam i pokręciłam lekko głową:
Fajnie jest mieć skrzydła i latać?
Sptałam może trochę głupio, ale byłam niezmiernie ciekawa.

Szira De' Lesore

-Żadko je używam. - powiedziała, wzruszajac ramionami. -Najczęściej nakazuje schować się im.. wtedy znikają.
Nad kolejnym pytaniem zastanowiła się w ciszy.
-Latanie jest cudne, ale zależy, kto co lubi.. ja nie robiętego często.. - powiedziała i zastrzygła uszami.