Zdradliwe Urwisko

Illuvatar

Stado Słońca, huh. A myślał już, że rebelianci przykładają zbyt dużą wagę do tych, którzy czuwają nad światem i ingerują nimi boskimi rękoma.
- Gdzie macie tereny? - rzucił jeszcze nie udając już nawet zaciekawienia i począł bawić się własnymi łapami. Gdy mocniej naciskał na grunt nadzwyczaj proste pazury wysuwały się, a gdy zmniejszał siłę te znów się chowały.

Szira De' Lesore

-Na południu. - lamparcica z nudów oglądała wielkie pazury wysuwające się z łap towarzysza. Rozsunęła swe wielkie aniele skrzydła po czym znowu je schowała.

Illuvatar

Jakże dokładna odpowiedź... ale czego mógł się spodziewać? Zmrużył ślepia i wielce niechętnie wzniósł cielsko, by w końcu stanąć na czterech łapach.
- Ruszajmy - rzucił skinąwszy lekko łbem. Zwrócił swój wzrok w kierunku, gdzie leżały domniemane tereny zgrupowania pod patronatem Słońca.

Szira De' Lesore

-Hmm.. po co? Czyż nie możemy delektowac się tą ciszą i spokojem? I po co mielibyśmy ruszac do mojej gildii? Wszyscy śpią, a nad nimi czuwa Ivano. Jak zobaczy barbarzyńce rzuca się na niego i co tu dużo mówic - po prostu nie nawidzi waszego rodu.. - lamparcica nie kryła zdziwienia.

Illuvatar

Jego intencje i plany na przyszłe zdarzenia były tak jawne, że aż sam zadziwił się zdziwieniem lampardzicy. Cóż, gramy dalej...
- Słyszę, że bardzo chcesz natknąć się na ludzi - zaczął z lekkim, ironicznym uśmiechem na pysku - O tej porze biorą te swoje metalowe proce i "idą na polowanie". Może i moje obawy wydadzą ci się śmieszne, ale w grupie naprawdę mogą poczynić poważne szkody.

Szira De' Lesore

Lamparcica przymrużyła złowrogo oczy. Mówił i jej misji na śmierc i życie?
-A i owszem. - zaczęła. -Bardzo chce, ale nie ja sama. TO STANIE się jutro, nie dziś. Wojownicy pilnują jam gdzie znajdują się nasi kuzyni. - Na samą myśl o ludziach i nadchodzącej walce przechodził po niej dreszcz.

Illuvatar

Jego czerwone tęczówki pognały ku licu Przywódczyni. Jutro? Czyżby szykowała się jakaś walka? Humh, można by uszczknąć część bogactw najbardziej osłabionych stad.
- Jeżeli macie zamiar czekać z tym do świtu, proponowałbym teraz nie narażać się na spotkanie i powędrować do jakiegoś mniej odkrytego terenu - ależ się rozgadał! Słowa ulatywały z jego gardzieli wyjątkowo szybko, jakby w symulacji lekkiego przerażenia.

Szira De' Lesore

-Więc.. prowadź, do mniej odkrytego terenu. - i wtedy koło jej ucha coś przeleciało i wbiło się z impetem w drzewo. To kula z pistoletu! Niedaleko usłyszała głosy nasycone przekleństwami.

Illuvatar

Jakże prosto byłoby zaprowadzić ją do klatek i zamknąć w jednej z nich! Nie, nie, nie. To by było złe posunięcie, mogłoby sprowadzić na dosyć ubogi w członków Obóz irytujące problemy.
- Chciałbym mieć skrzydła... - burknął niewyraźnie i ruszył na wschód, ku swoim. Po kilku krokach raptownie przeszedł w bieg.
[z/t]

Szira De' Lesore

Patrzyła na biegnącego lwa.
"Tchórz!" syknęła i szybko rozprostowała skrzydła, a potem wbiła się w powietrze. Szybko odleciała.
*** (zt)

Yukoshi

Przybyła tu powoli nie oczekując iż będzie tu ktokolwiek inny. Miała racje jedyną pozostałością po innych kotowatych były ślady które wskazywały, że jakiś czas temu odeszli. Samica wykorzystała to i nad urwiskiem znalazła drzewo. Jego gałęzie rosły w stronę ów przepaści. Yukoshi weszła powoli na drzewo i usadowiła się najgrubszej gałęzi, spojrzała w dół i ze znudzeniem obserwowała rozchodzącą się pod nią przepaść.

Giria

W powietrzu rozległy się strzały. Nie wiedziała, czy towarzyszka na grubej gałęzi do której Giria biegła słyszała je. Już z daleko głośno zawołała
-"Oni tu idą! Myśliwi! Szybko chowajmy się!" - po czym wskoczyła za drzewo i przykryła głowę łapami.

Yukoshi

Tak. Samica słyszała te strzały, ale nic sobie z tego nie zrobiła. Zeskoczyła z drzewa i miękko wylądowała na ziemi. spojrzała w stronę Girii. Następnie jej wzrok przeniósł się na człowieka który właśnie wyszedł z lasu. Jeszcze nie zauważył Yuki, a to był błąd. Jeżeli on zauważy Girię bądź Yukoshi. Samica będzie musiała zaatakować myśliwego. Czekała.

Giria

-Zwariowałaś?! Jak cie zobaczy to cie zabije! - padł strzał. Na pewno nie w jej stronę, była przecież ukryta. Bała się spojrzec, bałą sie, że ciało niedoświadczonej życiowo pantery może opaśc bezwładnie a powietrze przeszyc woń kwii.

Yukoshi

W powietrzy uniósł się zapach krwi, ale nie Yuki lecz myśliwego który najpierw mierzył gdzieś w gąszcz, duży błąd. Pantera to wykorzystała i pobiegła w jego stronę. Ponieważ go zaskoczyła strzelił na oślep. Już po chwili miał rozszarpane gardło a na pysku samicy gościł chytry uśmieszek. Cały pysk miała we krwi. Taa ... Dużo krwi to lubie. - Mówiła sobie w myślach, a następnie bez ociągania się bezszelestnie podeszła do drzewa za którym ukryła się Giria.
- Następnym razem zanim coś powiesz to pomyśl dlaczego się nie ukryłam. Według ciebie ratując sobie i tobie życie jestem stuknięta ? Proszę bardzo, a po za tym i tak wszystko mi jedno czy umrę czy nie. Zmierzyła ją swoimi jaskrawo-niebieskimi ślepiami i zaczęła podchodzić z powrotem do drzewa. - Ukryłaś się. Dobrze ale co jakby załużmy za tym myśliwym przybiegły by psy? Wyczułyby cię i tak musiałabyś uciekać bądź ukrywać się, a tak jest spokój. Chyba, że dla ciebie życie jest ważniejsze niż dla mnie, ale pamiętaj. Każdego w końcu Śmierć zabierze.