Zdradliwe Urwisko

Datron

Lekko zaskoczony poczynaniem samicy już po chwili chciał odwzajemnić uścisk, ale lwica odbiegła od niego. Podszedł powoli do Minnetaki. Nic nie mówił tylko przygarnął ja do siebie i lekko przytulił.

Minnetaki

Minnetaki:

Lwica otworzyła szeroko pysk ze zdziwienia. "Co ty robisz?" - Przeleciało jej przez myśl, ale nie powiedziała tego, gdyż uścisk wydał jej się przekonujący i... miły.

Datron

W końcu jednak wypuścił lwicę ze swojego uścisku.
- Wybacz nie powinienem był ... - Lekko się zaczerwienił i starał się to jakoś ukryć. Był lekko zmieszany.

Minnetaki

- Nie, to nic. - Uśmiechnęła się do niego i sama objęła go w czułym uścisku. Jej nielotne skrzydła złożyły się w pół z uczucia jakie ją ogarnęło. Była... zakochana?

Datron

Samiec również sie uśmiechnął i przytulił czule Minnetaki do siebie. Wyraźnie czuł coś do lwicy.

/ Sorry za tak krótkie posty, ale jakoś nie mam dziś weny. /

Minnetaki

Minnetaki:
- Bardzo Cie lubię... - Przyznała nie dokańczając swej wypowiedzi - ...a nawet więcej.
Rzeczywiście, poczuła to, co zwane jest w każdym świecie - nawet tym zwierzęcym - miłością, miłością do drugiego osobnika.

Datron

Na chwile odchylił łeb by spojrzeć w oczy Minnetaki. Przez dłuższą chwilę stał tak i patrzył na samicę po czym wypowiedział te słowa.
- Chyba się zakochałem ... - Mruknął. Tak ponieważ tym dłużej patrzył na samicę tym bardziej ją lubił w ten sposób. Miał ochotę być tu z nią bo nic innego się teraz dla tego samca nie liczy.

Minnetaki

- Ja także. - Wyszeptała mu do ucha i liznęła jego nos. Bardzo kochała Datrona, nawet jeśli jest innej rasy. Samica przytuliła swoją miłość mocniej i bardziej czule.

Datron

Uśmiechnął się. Tak on też kochał Minnetaki pomimo tego, że ona była lwicą. I co z tego ? Uśmiechnął się jeszcze szerzej gdy ta go polizała w nos, a następnie przytuliła mocniej. Odwzajemnił uścisk i "pocałował" samicę w policzek.
- Jestem szczęśliwy gdy widzę twój uśmiech.- Mruknął

Rodryg

Minnetaki:
Minnetaki włożyła swój łeb pod jego gardło i poczęła mruczeć przytulając się do niego. Uśmiechnęła się przy tym doń ze szczęścia i zamknęła ślepia czując bicie Jego serca.

Datron

Usłyszał mruczenie samicy i "pocałował" ją w czoło. On trzymał ją tak w objęciach. Czuł się bardzo, bardzo dobrze. Patrzył na lwicę z uśmiechem i wtulił się w jej mięciutkie futerko.

/ Jakoś weny nie mam ... /

Rodryg

Minnetaki:
Spojrzała na Datron'a unosząc łeb ku górze.
- Nauczysz mnie latać? - Zapytała robiąc oczy kota ze Shreka. Bardzo chciała wzlecieć w powietrze, ale nie za bardzo wiedziała jak.

Datron

- No wiesz to już nie jest trening dla nowicjuszy, ale co nieco mogę ci pokazać. Zależy co już potrafisz. Tylko musisz być szczera. - Powiedział i uśmiechnął się do Minnetaki, zauważając jakie słodkie oczęta zrobiła zaśmiał się cicho.

Minnetaki

- W zasadzie... nic nie umiem. - Przyznała zawstydzając się i ukrywając łeb pod swoim ramieniem. "Lwica o anielskich skrzydłach nie potrafi latać, niesłychane!" Tak pomyślałby pewnie o niej Datron, to stąd to zawstydzenie.