Pasma górskie na wschodzie

Szira De' Lesore

Długie pasma górskie rozciągają się na wschodniej części krainy. Jedne są pokryte łąkami, strumieniami i zwierzetami, inne są nagie, ostre i niebezpieczne. Spotkacie tutaj górskie zające, odmiany białej, brązowej a nawet białej czy czarnej, niespotykane zwinne antylopy górskie (kozły) czy pantery śnieżne - irbisy. Niedźwiedzie też występują, niestety są to te wielkie, niedźwiedzie grizzly.

Gość

Stanął na polance. W oddali ciągło się pasmo innych gór. Widok był naprawdę piękny!
Iv pohuśtał swoim puszystym ogonem i pomachał skrzydłami. Cóż, nie chciało mu się leciec, wolał pospacerowac.
***

Charlie

Na horyzoncie pojawiła się ona, szczupła dama, pełna gracji. Było tak, dopóki nie potknęła się, lądując nosem w trawie. Kostucho, zlituj się nad tą istotką. Nie znała ona jednak zmartwień, czy też zażenowania, więc gdy udało jej się odzyskać równowagę, szybkim krokiem ruszyła ku miejscu gdzie dostrzegła jakąś postać. Nie ważne było, iż kto, który się tam znajduje zapewne mógłby ją zabić jednym palcem. Cóż, może była to wiara we własne umiejętności, może głupota - nie sposób stwierdzić. Teraz więc uśmiechała się szeroko, szczerząc białe kiełki, a z jej ust padło, wypowiedziane głosem słowika, ''dzień dobry''.

Szira De' Lesore

-Witam. - powiedziała, uśmiechając się. Nowa gildiowiczka natury!

Charlie

Szeroki uśmiech na jej pyszczku poszerzył się jeszcze bardziej, tworząc ryzyko, iż rysy jej mordki nie wytrzymają. Cóż, jednak mały uśmieszek nie znaczyłby nic, więc trzeba szczerzyć ząbki jak najszerzej. - Charlie - przedstawiła się szybko, jakby bojąc, iż rozmówczyni ucieknie jej. Szarlotkę na razie zostawiła na boku i jak najprędzej zadała proste pytanie: A ty? W jej umyślę już układały się następne dialogi, bynajmniej cierpliwie czekała na odpowiedź. I mimo, że w pośpiechy zgubiła informację o imieniu, miała nadzieję o spotkanie ze zrozumieniem.

Szira De' Lesore

- Szira - Odpowiedziała z uśmiechem. Zaczęła skrobać pazurami kamienie, chcąc ścierać.

Charlie

Rysy jej pyska złagodniały, zostawiając nań tylko lekki, tryumfalny uśmiech, pokrywający się z jej nieograniczonym zadowoleniem. Przechyliła łeb na bok, co w jej życiu oznaczało, że była co najmniej w dobrym humorze, i jęła wbijać spojrzenie swych ślepi w kotkę, która przedstawiła się jako Szira. Nie miałaby powodu kłamać... Bo po co? - Z jakiego stada jesteś? - spytała, tym razem z większą dozą nieśmiałości.

Szira De' Lesore

Spojrzała pytająco na nieznany jej dotąd gatunek w krainie.
-Można wiedzieć, kim jesteś? - spytała, mając nadzieję, że kocica zrozumie o co chodzi.

Charlie

Uniosła pytająco brwi. Czyż ona wiedzieć mogła kim dokładnie jest? W stronach jej nikt nie przyklejał innym plakietek z rasami, czy imionami.... Tam było inaczej. - Cóż, jestem serwalem - wyszeptała cicho, przyglądając się bacznie Szirze Czyżby jej to przeszkadzało? Była obcym, dziwolągiem, którego należy wypędzić?

Szira De' Lesore

-Rozumiem. - pokiwała głową -Pierwszy raz widzę taką rasę. - dodała -Ale każdy kot jest u nas mile widziany. - zakończyła monolog.

Charlie

Uśmiechnęła się leciusieńko, z ograniczoną radością. Może, to jest miejsce dla niej? Może los miał jakiś powód, przyprowadzając ją tu? Taką miała nadzieję, ale wiadomo, nadzieja nie raz zawodzi. To jednak nie była pora na takie rozważania, należało się skupić na rozmowie, co nie było trudne, bo konwersacja okazywała się całkiem miła. Zmarszczyła nos, pociągając nim, by wyczuć zapach unoszący się w powietrzu. - Skąd jesteś? - spytała, a głos jej przybrał pozorną pustkę, bez cienia emocji. Nie było to zachowanie wrogie, pewien rodzaj ciekawości, który łączył się z zamyśleniem.

Szira De' Lesore

-Właśnie stąd. Tutaj się urodziłam. - uśmiechnęła się Szira.
Cóż, jak prawie każdy przywódca musiała się tu urodzić.

Charlie

Pokiwała głową, to nawet, by się zgadzało, po czym wyszczerzyła kiełki w diabolicznym, acz przyjaznym, uśmiechu. - Ja jestem... właściwie to nie wiem skąd - odparła. Chociaż było to dosyć ciężkie, starała się nie tracić pogody ducha. Właściwie całe życie starała się być uśmiechnięta, nie ważne w jakiej sytuacji, i chyba przynosiło to widoczne efekty. Mruknęła z zadowoleniem, wyciągając swe chuderlawe ciało na ziemi. Przez chwilę wpatrywała się w swe żebra, nie pokryte nawet tłuszczem, a samą skórą. - Podoba ci się tu? - zapytała, kierując swoje spojrzenie ku Szirze.

Szira De' Lesore

-Oczywiście, że tak. Dla wielu zwierząt to miejsce było by rajem.. - mówiła Szira, podnosząc głowę i delektując się dzikim wiatrem - Ale to dla nas, dla kotów, bogowie oddali ten klon raju.. - mówiła spokojnie.

Charlie

Pokiwała głową, oblizując się ukradkiem. Cóż, skoro raj, musi być też jedzenie, prawda? Jej pyszczek znów promieniał uśmiechem, o ile to możliwe, od ucha do ucha. Czubek kity poruszał się wolno, w harmonii pędzącym wśród chmur wiatrem, żywiołem i przewodnikiem, jak i orzeźwieniem. Wiatr... Czasem zabójca. - Co Ci się tu najbardziej podoba? - spytała szeptem.