Rzeka Na zachodzie

Yggdrasil

- Tak pomyślałem. - mruknął teraz, grzebiąc pazurem po pustym pudełku. - że się nie przedstawiłem.
Trochę zrobiło mu się głupio. Zwykle przedstawia się na początku, prawda? Choć PowerRengersi nie będą źli, miał efektywne wejście.
- Yggdrasil jestem. - powiedział, znów wyciągając tłuste, kocie łapki w jej stronę.

Szira De' Lesore

Szira dopiero teraz zorientowała się, że ma rcję.
-Racja.. Szira jestem.. - wystawiała łapkę w stronę jego tłustego łapska, takiego.. słitaśnegooo BD

Yggdrasil

Chwycił jej łapkę swoimi tłustymi łapkami, po czym przybliżył się i tyknął ją nosem. Po co? Cholera go wie. Potem puścił jej łapkę i zaczął przyglądać się poranionym opuszkom. Szczerze to nie wiedział, o czym miałby teraz rozmawiać. Kręgosłup bolał go coraz bardziej.

Szira De' Lesore

Szira, co prawda, nie porwała się jak oparzona. Wręcz przeciwnie.. czuła iż Ygga coś boli, nie tylko opuszek. Chwyciła łapę i oglądnęła zraniony opuszek Ygga.
-Jesteś facetem, nic ci sie nie stanie.. nie długo na pewno ci się zagoi. - wyszczerzyła się Szira. Sprawiało to wrażenie, jakby Szira była jaką wiedźmą albo co.
-Coś się jeszcze boli? - spytała.

Yggdrasil

- Nic c: - przybrał znów minę jak szczeniak, choć wiedział, że to rwanie na dolnej części pleców nie wróży nic dobrego.
- A te opuszki.. muszę tylko oszczędzać łapki. - dodał pośpiesznie, szukając jakiegoś słowa, by zmienić temat.

Szira De' Lesore

-Rozumiem.. - powiedziała Szira.
By zmienic temat, wróciła do czegoś przyjemniejszego.
-Idziemy po te ciasteczka? - spytała słodko.

Yggdrasil

- Możemy iść, chociaż powinienem się turlać. Czy coś. - powiedział i zaczął delikatnie masować obolałe opuszki. Spadaj z tąd. Jak przeczuwał, niedługo będzie musiał się wymknąć, zanim będzie za późno. Grzbiet bolał coraz bardziej.

Szira De' Lesore

Ale Szira już podjęła decyzje. Położyla się na trawie, wyłożyła jak placek i rozprężyła się.
Pełen relaks! - pomyślała i zamknęła oczy, rażona przez słońce. Zasłoniła się więc niewidzialnym skrzydłem, które o dziwo powstrzymało słońce. Spojrzała na chmury.
-Ty, patrz! - powiedziała do Ygga -Tamta chmura przypomina marchewkę. - Szira uwielbiała oglądać chmury.

Yggdrasil

- Marchewka? Przecież to burak! :< - odparł oburzony. Jak można szanownego Buraka nazywać marchewką?! To jakiś obłęd. I Sparta. Zaczął coraz bardziej się namyślać, jak tu zwiać i nie zostawić podejrzeń. Nic nie wymyślił, więc pozwolił sobie na szczerość.
- Niedługo będę musiał iść. Ważne sprawy mnie wzywają~

Szira De' Lesore

Szira spojrzała uważnie na Yggdrasila.
-Ah tak? Nie ma sprawy. Ja też muszę iść.. - spojrzała badawczo na teren i na pumę, która przez dłuższy czas zajęła się czym innym.
-Więc.. żegnaj. - spojrzała błagalnie na czerwonego lwa i wstała. Skinęła głową na pożegnanie i poszła w głąb terenu.
[z/t]

Yggdrasil

Nie sądził, że będzie tak łatwo. Raczej, że się do niego przyczepi i nie będzie miał jak uciec aby.. Wziął głęboki wdech, podniósł się, na moment skulił się w sobie, gdy nadeszła fala bólu. Potem wyszedł powoli, zaś tylne łapy magicznie stawiały się krzywo.

/zt

Cavatina

Och oni byli tacy śmieszni razem. Mogliby nawet zostać parą. To było coś bardzo wartego obejrzenia. I w dodatku te umiejętności lecznicze tej... Sziry. To były pierwsze zabawne istoty jakie spotkałam od bardzo dawna. Westchnęłam cicho. Tak byli sobą zajęci, że nawet się ze mną nie pożegnali, ale cóż. Przecież ja też siedziałam cicho, by obserwować ich zabawne poczyniania. Patrzyłam jak odchodzą, kołysząc długimi ogonami. Pierwsze istoty jakie tu spotkałam, były dosyć przyjazne. Myślę jednak, że nie wszystko jest tu takie kolorowe. Spojrzałam przed siebie i podjęłam decyzję. Muszę iść i pokazać innym ile jestem warta. Muszą zobaczyć, że nie jestem jakąś tam kotką, która nie musi spać na poduszkach. Zmrużyłam oczy i odbiegłam w bliżej nieokreślonym kierunku.
zt