Ciepłe Morze

Szira De' Lesore

Poderwala się i spojrzała prosto w oczy tego nudziarza Ulisa.
-A ty kim jesteś i za kogo się uważasz? - zaczęła, łapiąc powietrze - Nikt Nie będzie nam mówił co mamy robić. - spojrzała wściekle na niego. -Smarkacz z zimnej gildii. - dogryzła.

Ulis

/A czy on coś ci powiedział ^^"/

Znowuż podniósł wzrok.
- Powinnaś troszkę spasować biorąc pod uwagę to iż jesteś podobno ta dobra.- Mruknął- Ale do niczego cię nie zmuszam. -Dodał wiedząc iż ta się go uczepi. Teraz jednak już zbytnio nie miała jak.

Sage

Cóż, ona o samej sobie mówiła jako nie o zadufanej lali, ani nie o zakale losu. Wydawało jej się, że jest taka zwyczajna. Nie wybija się z tłumu. Nie jest w niej nic niezwykłego. Na pytanie Ygga, w końcu na niego spojrzała spog przydługiej grzywki, swymi dużymi, błękitnymi oczami, które zaraz jednak uciekły w dół, gdzieś na piasek. - No, dobrze.. - rzekła cichutko, nadal nieśmiało. Zerknęła na resztę tłumu. Uniosła na chwilę oczy na samca. - Tutaj?

Szira De' Lesore

/Chodzi mi o tego posta wcześniej, przed moim blabla które było skierowane do Ygga xD a pozatym gepard nie jest taki.. tłusty xD/
-Dobra, nie znaczy ta która daje sobą rządzić. - odpowiedziała Szira i zaczęła ignorować tego typa. Kolejny smarkacz, noob myślący że gildia śniegu jest najlepsza i takie tam..
/Szira sie zmieniła, wszystko przez Ygga i Lisette >.</

Yggdrasil

- Wiesz, wydawało mi się, ze to trzeba opatrzyć bandażami. A chyba tutaj gdzieś po drodze jest lecznica. - uśmiechnął się, chcąc dodać Sage pewności siebie. Choć może jeszcze ją zmniejszył. Ech, Yggy..
- A przy tym ucieknę od tych bab. Chcą mnie zabić za ciastka!
Tak, romans z ciastkami.. Zaczął stąpać delikatniej, gdyż piasek wbijał mu się jak szpilki w poranione łapki.

Szira De' Lesore

Aha! I genialny słuch wychwycił dźwięki Ygga. O ty cwany psie.. - pomyślała, szczerząc się. Wyłożyła się na piasku i śmiała się cicho. Yukoshi, Frost.. Bodajże Toncho z kimś tam.. blabla.. jeszcze oni.. hah. Miłość. Coś, co chyba w języku Sziry nie istnieje. Ona woli być niezależna.

Ulis

Uśmiechnął się lekko na słowa Archanielicy. Wstał i tylko kiwnął łbem na pożegnanie, a Lis posłał wredny uśmiech, po czym odszedł.

/Sorry nie miałam pomysłu ... po za tym nikt mnie z tego towarzycha nie lubi ... xD/
[z/t]

Sage

No tak, wszystko pięknie, oprócz jednej rzeczy. - Ale.. ale ja nie wiem, gdzie jest lecznica.. - rzuciła jeszcze ciszej. Przecież to taki wstyd. Rozmawia z nią lew, który jej się przypodobał, a ona palnęła takie.. coś. Miała wielką nadzieję, że przynajmniej on wie, gdzie to jest. Bo inaczej wyszłabh z tego bardzo dziwna sytuacja. W każdym razie, cieszyła się podświadomie, że już stąd wyjdzie. Że nie będzie już tak onieśmielona tymi wszystkimi osobami.

Yggdrasil

- Gdy wędrowałem mijałem lecznicę, chyba trafię tam ponownie. - powiedział. Miło, że była nowa. Mógł trochę poszpanować swoimi podróżami i wędrówkami. Gdy przechodził wyższymi pagórkami miał dobry widok na krainę, zaś aż tak łatwo się nie gubił.
- Ale wiesz. - powiedział nagle. - Jeżeli nie chcesz mi pomóc czy coś to powiedz. Nie będę przecież Damy do tego zmuszał.
I znów się uśmiechnął.

Sage

Kiwnęła głową delikatnie. - Chętnie ci pomogę - powiedziała w końcu jedno składne zdanie i poruszyła uchem, wstając - Prowadź - na jej pysku w końcu zawidniał cień uśmiechu, który natychmiast rozświetlił jej białą osobę. Ogon na nowo zaczął ochoczo dyndać na boki, niby wahadło zegara. Błękitne oczy pozostawały wpatrzone w czerwonego kotowatego. Przez kilka sekund wzrokiem odprowadzała irbisa, po czym wróciła nim na towarzysza, czekając aż narzuci tor drogi.

Szira De' Lesore

Uśmiechnęła się do nie wiadomo kogo i nie wiadomo PO CO.
Wstała i tylko zaczęła rozciągać przednie łąpy, potem tylne, żeby rozruszać mięśnie.
A potem? Potem skierowała się w stronę północno-wschodnią, krzycząc tylko nie odwracając się:
-Sayonara, amigo! - i wyszła.
[z/t]

Yggdrasil

- Musimy skręcić z powrotem w leśne tereny. - rzekł, po czym raźno ruszył przez plażę z powrotem w głąb lądu. Choć łapy bolały coraz bardziej czuł się lepiej, a wręcz szczęśliwy, że Sage zgodziła się mu pomóc. No i pójść z nim, prawda? Co chwilę przystawał, czekając na nią. (o ile nie nadążała, nie zmuszam. n.n)
A potem.. no, wyleźli. xP

/zt.

Sage

I ona poczuła się dowartościowana. Z delikatnym uśmiechem na pysku poczłapała wolno za nim, wgłąb lądu, opuszczając w ciszy tereny wodniste. Nareszcie mogła pójść gdzieś indziej, to znaczy, wcześniej mogła także, ale przecież samej, wyszłoby że ucieka. Tylko przed czym? No, właśnie. Dlatego też zniknęła, tuż za Yggdrasilem.

zt.

Lisette

Prychnęła. Wszyscy poszli. I dobrze. Także i ona ruszyła swoje cztery litery i wstała z piasku. Kontynuowała swoją wędrówkę. Chciała poznać trochę krainy, a co! A także jej mieszkańców. W końcu wypada wiedzieć kogo tolerować, a kogo nie... A nie, wróć. Ona nikogo nie toleruje. No, może z wyjątkiem przyjaciół. Ale takowych nie ma, więc nie akceptuje nikogo i wszyscy to nędzne chuchra, ot co.
z/t

Fanaberia

Grzechem byłoby nie zwiedzenie owej krainy. I grzechem byłoby siedzenie wiecznie w offtopie.
Nasza droga Fanaberia postanowiła wreszcie ruszyć swój leniwy tył i pozwiedzać. Miała cichą nadzieję na znalezienie jakiejś przytulnej jaskini. Niestety, zamiast ujrzeć jaskinię w środku lasu, zobaczyła piasek i morze. Morze to woda.
Ciało pantery przeszedł, dość nieprzyjemny, dreszcz. Woda. Jak ona jej się bała. Chciała znaleźć Krwawy Wodospad, a znalazła to. Początek wyprawy nie zapowiadał się pomyślnie.