Opuszczony Las

Sipaktonal

- Zgaduję także, że nie należysz do gildii Mroku. Archanioł. Zapewne jesteśmy waszymi wrogami. - powiedział powoli, trawiąc to i skubiąc każdy rzucony mu okruszek. - Zaznaczę jednak, że o wojnę mi tu nie chodzi.
Zmrużył lekko oczy i poruszył uchem. Nawet wiatr milczał.

Szira De' Lesore

Wzruszyła tylko ramionami.
-O wojnę? Wiedz, że nie dopuszczę do niej.Chociażby.. się postaram. - poprawiła sie. Wojny zapisanej w notesie bogów nie da się uniknąc.
Złożyła swój gęsty ogon wokół ciała, jakby tworzyła barierę..

Sipaktonal

- Przebyłem wiele krain, wiele szczęśliwych, wpół szczęśliwych a także zdziczałych. Wojna nie jest potrzebna tak, jak sądzimy. - powiedział, przymykając teraz oczy. Lekko machał końcówką ogona.
- Wojny wybuchają z różnicy charakterów gildii, acz nigdy nie będzie dokładnego pokoju. Rzadko są krainy, w których wszyscy są zgodni jak jeden mąż.

Szira De' Lesore

-Nic nie jest idealne. Nawet biel skrzydeł anioła - zawsze znajdzie się zsiwiałe piórko. - powtórzyła jeden z lepiej znanych przysłów gildii. Rozciągnęła przednie zgrabne łapki wysuwając pazury.

Sipaktonal

- Czy zawsze biel jest bielą? - odparł, znów poruszając uchem. Było to bardzo dziwne miejsce, dla Sipa także. Byli tu tylko oni. Nie mógł na niczym innym skupić myśli. Drzewa milczały, ziemia jakby zamarzła, zaś wiatr uciekł w pola. Nie tyle dziwne, co przerażające. Ta kraina musi być starsza, niż się spodziewał. I bardziej jałowa oraz przesiąknięta krwią.

Szira De' Lesore

-Biel zbrukana zdradą i złem, nawet dobrze wyczyszczona, nigdy nie pozostanie bielą. - powiedziała i przybrała dumną pozę. Tak, mowa tu nie tylko o demonach, ale o złych aniołach, gorszych od upadłych, potępione przez archanioły i Eyn.

Sipaktonal

- Wynika z tego więc, że nawet i ty nie jesteś taką czystą istotką, jaką byś chciała być.. - umilkł na moment. Przemyślenia. - ..a może nie chcesz być? W każdym podejściu masz swojego boga za plecami. Patrzy Ci w umysł, wie, co zrobisz, a jednak Cię nie powstrzymuje. Może dlatego nadano nam wolną wolę. Abyśmy zdradzili.

Szira De' Lesore

Popatrzyła z pode łba na szamana.
-Ja nie zdradziłam, nie uciekłam i nadal bronię. - powiedziała. Jak to, ona nie jest święta? Jest archaniołem, nie może sobie pozwolić na takie coś.

Sipaktonal

- Nadal bronisz. Ciekawe czego. - brzmiało to raczej jako myśl, rzucona w przestrzeń. - Nie złość się. Wiele moich słów to czyste wymyślanie, przemyślane sprawy oraz normalne bzdury. Wiele osób się na nie oburza.
Jak teraz zauważył, poruszał się bez aury. Wrócił więc do siadu i znów zaczął powoli ją rozpalać.

Szira De' Lesore

Udała, że nie słyszy kpiny.
-Coś ci aura wygasa.. - rzuciła krótki, tylko dla niej zgryźliwy komentarz.
Jej aura zawsze świeciła, zawsze była mimo lat, a było ich sporo. No, ale przywódcy mają ważniejszą aurę, że tak Szira powie..

Sipaktonal

Na moment darował sobie mruczenie pod nosem.
- Aura zależy ode mnie. Nie ja od aury :3 - wyjaśnił nadal tym beznamiętnym głosem. Po chwili znów aura się zapaliła. Co jakiś czas musiał ją wspierać, gdy ta przygasała. Ale czego można było się spodziewać? Przecież ją zniewolił, przez co i tak zmalała..
- Nie złość się. - rzekł. - Szukam raczej towarzyszy, nie wrogów.

Szira De' Lesore

-To tak, jak ja. - ożywiła się trochę biała lamparcica - Ale nic na siłę. Nie spieszno mi. - uśmiechnęła się tajemniczo.

Sipaktonal

- Wyznałaś, że jesteś Archaniołem. Nie sądzę, by było to imię. - powiedział beznamiętnie. - Ale czasami czuje się potrzebę krycia. Przed sobą masz Czarnoksiężnika, acz od dawna nie używałem destrukcyjnych zaklęć. I nie zamierzam w najbliższych dniach, a może i miesiącach i latach.
Powoli zaczął skubać źdźbła trawy.
- Mrok i Słońce od dawna mieli wojnę?
Przybył niedawno i mniej więcej się orientował. A zbieranie informacji jest przyjemne.

Szira De' Lesore

-Za wcześniej na wyznawanie takowych informacji. - uśmiechnęła się. Na drugie pytanie kota zamyśliła się.
-Skoro anioły i demony toczyły walkę od zawsze, to i te 2 gildie również. - odpowiedziała.

Sipaktonal

Jego ślepia lekko zabłysły spod powiek.
- Nie sądzę, żeby anioły i demony walczyły od zawsze. Od dawna też panuje teza, że pierwszy demon zdradził Bogów, którzy obdarli go z skrzydeł, zaś ten zaczął pełzać po ziemi i poznając jej tajemnice. Jednocześnie na wzór nietoperzy przywdział błoniaste skrzydła, brzydząc się piór i czystości. Co strąciło go z nieba? - kolejne hipotezy, które postanowił dzielić z Szirą.